07.06.2013 7:05

(Rzecz dzieje się w Winoujściu, czyli nigdzie)

Z dawnych kronik grodu – księga III (140)

Kłótliwość ci ogromna zagościła pośród władzy grodu i ględziołków na Ględzisku w Winoujściu. To że kasztelan Oponusus z Daktylem z Klanu Peonitów koty darł na całego toć i wszystkie wiedzieli, boć to trwało i trwało nieprzerwanie przy okazyji każdej. Niektóre nawet powiadali, że kością niezgody wicekasztalenka Bamicha była co to ich tak wielce czas jakiś poróżniła. Insze ględziołki takoż sobie nawzajem łaty różniste kleili pozory przyjaźni ino zachowując maskowane uśmiechem niby łagodności pełnym. Tak po prawdzie w duszy jednakoż, w łyżce wody topić by oponentów swoich chcieli dla uciechy własnej i pożytku klanu.

Ta gorączka niechęcią podszyta w szczególe tyczyła Klanu Peonitów i Klanu Komuhunów. Wyjątkiem ino z onego ostatniego klanu przez wszystkich szanowanym był ględziołek Bart Koviak, co to mądrością i słów wyważeniem się nie raz okazywał podziw budząc. Grodzianie co to obrady Ględziska w magicznym okienku podpatrywali to i gadali, że Bart Koviak winien Ględzisku przewodzić, bo mędrzec mało porywny i potrafiący oliwę na wzburzone wody emocji wylać, spokój zaprowadzając. Całkiem inaczej niż przewodzący tera Ględzisku Pasuj zwany Szujką, któren miast ględziołków hamować sam oliwy do ognia leje. Pewnikiem dlatego leje, że zbyt bliska sercu i kieszeni jego jest osoba władcy kasztelana Oponususa, którego Pasuj broni niby lew jaki atakując wszystkich co to zdanie inne niż władza zwierzchnia mieli. Czasy ostatnimi na Ględzisku Pasuj choć to przewodzącemu przecie nie uchodzi wojenkę toczył z Eleonorą Jabłonką z Klanu Peonitów. Oboje sobie dogadywali golonego strzyżonego nawzajem dowodząc. To ino wnerwienie u oglądających wywoływało i smutne kiwanie łbami z konstatacją, że władza nic nie znaczy po prostacku działając i wcale o dobro grodu nie zabiega, ino własne boje toczy dla okazania kto tu ważniejszy i więcej może.

Kiej tak posłuchać ględziołów wszelakich na Ględzisku, jak to z dumą w głosie powiadają, że wolę grodzian przekazują i dopytują o sprawy różniste , bo ludziska tego oczekują to częstokroć pusty ino śmiech sam przychodzi. Przecie te ględziołki dopytują o pierdoły takowe, że aż dziw bierze, albo i o sprawy wsztkim już znane lub takowe, co to sprawdzić w minute można, albo jak idą na posiedzenie Ględziska to po drodze popatruja co w grodzie piszczy, aby potem błysnąć dopytywaniem. Już nie wspomnę o takich jak Gusław Brzóska, co głównie o trakt przy którym zamieszkuje cięgiem dopytuje. Z tego ględziołów większości gadania po próżnicy, pitoleniem zwanego to nic ważnego się nie rodzi. Miast zajmować się ważącymi dla grodu sprawami te zostawiają kasztelanowi, który tylko na oznaki ubóstwiania jest czuły a do roboty to ino dwie lewe łapy posiada o dumaniu już nie wspominając, bo z tym gorzej niż źle.

Takoż i na dworze w Szmalcborku kwachy się lały z kąta każdego. Dworzanie roboty się trzymali, boć przecie talary z tego niezłe płynęły, ale pracować to się im nie chciało w tej szkaradnej, zatęchłej atmosferze. Paskudnie tam było głównie za sprawą Jego Podejrzliwości kasztelana Oponususa, któren na każdego z jednym babskim wyjątkiem jako na wroga potencjalnego popatrywał knowań się doszukując. Takoż wicekasztelanka Bamicha zwana Pinokią przez jednych i Treską Makabreską przez inszych zamęt i zło siała, dworzan skłócała i do upadku ich zdrowia doprowadzała. Kilku dworzan przez babsko ono już mury Szmalcborku opuściło, a dalsze ino okazyji czekają, żeby zbiec z tego haniebnego łagru. Nie dość zatem, że czasy ciężkie to i władztwo grodu swoje brzemię niezgody, zawiści, mściwości i nienawiści do pieca żywota dokłada.

Gall Anomal

(wszelkie podobieństwo do znanych współcześnie osób i sytuacji jest całkowicie przypadkowe)