21.01.2012 9:07

Zwierzętom ma być lepiej, a co na to ludzie?

W związku z licznymi nadużyciami oraz przypadkami drastycznych aktów przemocy i okrucieństwa wobec zwierząt, w ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt wprowadzone zostały zmiany. Znowelizowana 16 września 2011 r. Ustawa o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r., wprowadzając liczne zmiany.

 Nowelizacja była potrzebna
  Ustawa o ochronie zwierząt z 21 sierpnia 1997 r. nie spełniła pokładanych w niej nadziei, ponieważ nie uwzględniała szeregu zagadnień, które wpływają na sytuację zwierząt w Polsce. Tym samym konieczne stało się znowelizowanie ustawy w celu pełniejszego zapewnienia ochrony zwierząt w naszym kraju. Dlatego w nowelizacji wprowadzono po raz pierwszy definicję schroniska dla zwierząt. Przez ,,schronisko” rozumie się miejsce przeznaczone do opieki nad zwierzętami domowymi, spełniające warunki określone w ustawie z 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
  Sprecyzowanie tego pojęcia było istotne, bowiem brak dokładnego wyjaśnienia pojęcia schroniska i zapewnienia opieki nad zwierzętami dawało możliwość powstania ogromnej liczby różnych miejsc, w których gromadzono zwierzęta, pozostające poza jakimkolwiek nadzorem i kontrolą. Brak kontroli ze strony gmin, brak kontroli ze strony Inspekcji Weterynaryjnej, prowadził do masowej eksterminacji zwierząt i utrudniał walkę z prowadzonymi na ogromną skalę „hodowlami”, które „produkowały” szczenięta i kocięta przypominające wyglądem rasy będące akurat w modzie.

  Obowiązki gminy
  Z nowelizacji ustawy wynika, że problem bezdomności musi być regulowany uchwałą gminy, która każdego roku do 31 marca ma określać program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Program taki musi obejmować plan znakowania zwierząt w gminie, a także:
– zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt;
– opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie;
– odławianie bezdomnych zwierząt;
– obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt;
– poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt;
– usypianie ślepych miotów;
– wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich;
– zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt.
  Koszty realizacji programu ponosi gmina, a odpowiedzialnym za przygotowanie projektu jest, według znowelizowanej ustawy, wójt, burmistrz lub prezydent miasta.

   Więcej w papierowym wydaniu gazety