24.12.2011 8:37

(Rzecz dzieje się w Winoujściu, czyli nigdzie)

Z dawnych kronik grodu – księga III (73)

Kasztelan, świta jemu najbliższa , ględziołki i dwór cały w Szmalcborku stojący niczem innym się czasy ostatnimi nie zajmował ino dumaniem jak tu talary dobrze podzielić na części coby na wszytko w grodzie starczyło. Kasztelan Oponusus głos tu miał najważniejszy i rozkazy w tej materii wydawał, nikogo jak nie chciał nie słuchając. Jako to i drzewiej bywało głupoty przy tem okrutne czynił, ale nikt nie śmiał słowa przeciw temu rzec, boć to mogły być ostatnie przed karą z grodu wygnania. A że banicji i utraty stołka we dworze wielu się w panice bało to i jak myszy pod miotłą siedzieli ino potakując.

Zatem jak to zwykle kasztelan talarową zupinę w mieszku grodzkim warzył i w pomyślunku z jednej kupki na drugą swoje zamysły układał to całe stado na kupki patrzało i pilnie notowało co też władcy do łba przyjdzie. A, że talarów jako to zwykle bywało zbrakło sporo aby najpotrzebniejsze wydatki spiąć to sobie kasztelan Oponusus starym swoim zwyczajem z kapelusza dołożył.

- Jak talarów nam brak to przecie musimy raby moje sprzedać jakieś pola grodzkie, a przecie jak ci u nas Złote Piachy takie to możni świata tego rzucą się aby kupować pole za polem, a my bogate będziem i kasy nam spęcznieją jako kasza pęcakowa w wodzie warzona. Tera to zapiszmy i grodzianom powiedzmy, że jeszcze sporo zostanie, co by gród rósł w siłę, a ludziskom żyło się dostatniej – dumny wielce z siebie Oponusus gadał do swoich, w ślipia mu z nadzieją patrzających

- O panie, władco niezrównany, mądrością jak żywy wulkan tryskający i światłość wielką pod grodzkie strzechy niosący tak żeś to planowanie ułożył, że nikt inny by temu za nic nie podołał. Martwi mnie ino, że te tępe grodzianie nie dostrzegą Twojej Panie Wielkości i cudu jakowy czynisz z pustego nalewając– rzekł usłużnie z błyskiem oddania w ślipiu, w pół zgięty Knebbels Karl Luz.

- Bom ci jedyny taki i ino ja potrafię tę tłuszczę grodzką w ryzach trzymać kija i marchewki używając, a one mi wierne są i głosami w wybieraniu obdarzają – odrzekł Oponusus, lekkiej jednakowoż drwiny Knebbelsa nie dostrzegając

Po chwili jak owacje innych dworzan na stojąco trwały kasztelanowi dobrze czyniąc Knebbels już z boczku całkiem zamruczał pod nosem swoim – Cholera dyć to samo uczynił co zawsze i znowu ja ślipiami świecić będę, kłamliwe rzeczy powiadać i tłumaczyć niewytłumaczalne. Oj biednym ci ja okrutnie. Dobrze, że chociaż sowicie mi kasztelan płaci i jako jedyny talarów we dworze więcej dostanę. Wszytko to za zasługi moje i to kłamliwe gadanie do którego w Winoujściu już co dzionka przywykłem.

I choć kasztelan dumny był wielce ze swego dumania to ci w jego grodzie bezeceństwa się różniste działy, których nie dostrzegał rozmyślnie, albo ze starczej przywary demencyjnej już mu umykało. Źle się działo z każdej strony. Do Bamichy co to cięgiem jakieś głupoty czyniła, poliwoja Makiełki z lenistwa w sotni od popitnej wody i smródki słynącego, dołączyła Skołowana nowa przewodząca w grodzkiej grzelnicy, „KapoLoczkiem” zwana. Babsko ci to robiących tam dla niej w grzelnicy dręczyło okrutnie, porządki nowe czyniąc. Jak powiadali ludziska było jak w obozie jakim skoncentrowanym.

- A przecie wmawiał nam Oponusus, że przewodzących ma dobrych i na miejscu właściwym – z goryczą mawiało wielu grodzian zawiedzionych rozlewająca się głupotą władztwa miejscowego. cdn

Gall Anomal

(wszelkie podobieństwo do znanych współcześnie osób i sytuacji jest całkowicie przypadkowe)