09.08.2011 9:43

W Świnoujściu powstaje gigantyczny „termos LNG”

Na terenie przyszłego terminalu LNG w Świnoujściu trwa budowa dwóch zbiorników do odbioru skroplonego gazu ziemnego LNG. Wczoraj ruszyło betonowanie kolejnego elementu fundamentu pierwszego zbiornika LNG, które zakończyło się późną nocą. Podziw budzi zarówno rozmiar powstających konstrukcji, jak i technologie ich budowy, które w tej części Europy zostaną użyte po raz pierwszy. W branży budowlanej wznoszenie takich zbiorników uważane jest za swoisty inżynieryjny majstersztyk.

Niedawno rozpoczął się ważny etap budowy terminalu LNG w Świnoujściu. Trwają prace budowlane przy realizacji fundamentów zbiorników. Dziś kolejna partia betonu zalewa zbrojenie pod fundament pierwszego zbiornika – konkretnie prace trwają nad drugą z czterech ćwiartek tzw. pierścienia zewnętrznego płyty fundamentowej. Powstające obecnie zbiorniki będą najbardziej charakterystyczną częścią przyszłego terminalu LNG. To właśnie te cylindryczne budowle o średnicy blisko 80 metrów i wysokości 50 metrów są znakiem rozpoznawczym wszystkich światowych instalacji związanych z przeładunkiem skroplonego gazu.

Odbiór tego paliwa, jak też jego przechowywanie w postaci płynnej, to duże wyzwanie technologiczne, którego celem jest utrzymanie gazu w niskiej temperaturze (-163 st. C) i uniemożliwienie mu zmiany stanu skupienia. Skroplony gaz ziemny - ogrzewając się i cały czas parując - zwiększa swoją objętość ponad 600 razy. Dopóki jest płynem, opłacalny jest jego transport drogą morską gazowcami. Zanim jednak LNG znów stanie się gazem, musi zostać przepompowany do zbiornika w porcie docelowym. To właśnie zbiornik, niczym wielki termos, pozwala utrzymać gaz w stanie płynnym, nie dopuszczając do wzrostu temperatury paliwa. Dlatego konstrukcja zbiornika przypomina termos z tą tylko różnicą, że służy do termicznej ochrony 160 tys. m3 płynnego gazu.

- W takim przypadku stosuje się rozwiązanie typu full containment (zbiornik w zbiorniku) – tłumaczy Paweł Piekarniak, dyrektor Pionu Technicznego spółki Polskie LNG, która zajmuje się budową, a w przyszłości eksploatacją terminalu LNG. - To w uproszczeniu dwa naczynia – wewnętrzne stalowe, a zewnętrzne betonowe – oddzielone od siebie izolacją. – wyjaśnia dyrektor.

Spawanie naczynia wewnętrznego w całości wykonanego ze stali kriogenicznej, która cechuje się małą kurczliwością w niskich temperaturach, wymaga szczególnych umiejętności i stałej kontroli jakości. Stąd obecność na budowie najlepszych fachowców-spawaczy, którzy pochodzą z całego świata. Z kolei zewnętrzna ściana, wykonana ze sprężonego betonu, to konstrukcja, w której istotną rolę odgrywają struny sprężające fundament i ściany, wprowadzając kontrolowane naprężenia dla ograniczenia odkształceń konstrukcji podczas użytkowania zbiornika. To rozwiązania wymagające dokładnych obliczeń i precyzji wykonania – w takiej skali wykorzystywane, np. przy budowie mostów lub bardzo wysokich budynków.

Sporym wyzwaniem będzie także, planowane na przyszły rok, podnoszenie kopuły zamykającej od góry zewnętrzny zbiornik żelbetowy. To nie dźwig, a sprężone pod kopułą powietrze uniesie ją kilkadziesiąt metrów ponad ziemię. Oprócz elementów konstrukcyjnych ważną częścią zbiornika jest izolacja, dzięki której w dużym termosie możliwe będzie utrzymanie gazu w stałej temperaturze. - Doskonale w tym przypadku sprawdza się perlit i włókno szklane – podkreśla dyrektor Piekarniak. - Taka izolacja jest na tyle skuteczna, że wpływ temperatury zewnętrznej na skroplony gaz będzie stosunkowo niewielki, mimo iż różnica temperatur pomiędzy skroplonym gazem w zbiorniku a otoczeniem to czasami prawie 200 st. C. – wyjaśnia. Tak duży zbiornik zawierający czynnik kriogeniczny mógłby spowodować znaczący spadek temperatury podłoża, na którym stoi. Ale i na to inżynierowie znaleźli sposób – jest nim izolacja cieplna dna zbiornika oraz elektrycznie podgrzewana fundamentowa płyta denna, nad budową której trwają obecnie prace. Utrzymywanie gazu ziemnego w stanie skroplonym to korzyści związane przede wszystkim z jego zdecydowanie większą gęstością w stosunku do stanu gazowego. Ta cecha właśnie otworzyła ekonomicznie uzasadnione możliwości transportu gazu skroplonego drogą morską i jego bezpieczne składowanie, także w naszym kraju. Zbiorniki, jako część instalacji powstającego terminalu LNG w Świnoujściu, to najważniejszy element z punktu widzenia ekonomiki tego przedsięwzięcia. Ich budowa, to doskonała okazja do zastosowania w polskim budownictwie przemysłowym najbardziej zaawansowanych rozwiązań światowych. Późniejsza ich eksploatacja odbywać się będzie z zastosowaniem najwyższych standardów bezpieczeństwa. Skroplony gaz ziemny jest niepalny i obojętny dla środowiska, co jest szczególnie ważne na etapie jego składowania i odsłania kolejną korzyść z utrzymywania go w niskiej temperaturze.

Małgorzata Przedrzymirska, doradca Zarządu ds. Komunikacji Polskie LNG S.A.,

pr@polskielng.pl