29.01.2011 8:33

(Rzecz dzieje się w Winoujściu, czyli nigdzie)

Z dawnych kronik grodu –księga III (28)

Dzionki zimową porą w Winoujściu toczyły się w rytmie spowolnienia i wszechogarniającej, przygnębiającej wielu grodzian ołowianej szarości. Każden próbował sobie ten żywot codzienny jakosik umilić, czy ożywić, by hyżo ten trudny okres przetrwać. Kasztelan Oponusus po czasie niepokoju powrócil do swoich sprawdzonych na dworze przyzwyczajeń. Toczył ożywionym ślipowidzeniem po niewiastach i podlotkach po dworze chadzających i nad wyborem się wiecznie zastanawiał, co by tu oznaczyć swą łaskawością.

Z zamiłowaniem do specjalnego okienka poglądał co by rabów swoich doglądać co to u niego w obkładalni wozów obręczami robili. Patrzał co by mu się tam żaden nie znarowił, a i wszyscy składnie pracowali, dobra jego pomnażając, boć przecie na swą żonichę liczyć nie mógł skoro się znać na tym nie potrafiła. Do jednego zwyczaju takoż kasztelan Oponusus skoro powrócił. Z ranka sobie kwartunię siwuchy przedniej ze Skotlandii

rabnął i od razu świat jakoś różowiej nieco postrzegał. Wzdychał, że to czasy już inne i z wicekasztelankami nie uchodzi tak popijać jak to drzweiej bywało z Leoncjem zwanym Strusiem i Andrju Hojnym.

-Aż ten Leoncjo przydatny wielce bywał, boć zawsze dobrą siwuchę ze Skotlandii przydźwigał ze sobą jakby się u niego mnożyła każdego dzionka jakoż ta manna co to z nieba dawno temu leciała. Tera trochę gorzej, bo przecie kuglarzami i grajkami się Leoncjo zajmuje i już tak nie uchodzi na dwór do mnie nazbyt często zawitać i siwuche popiajać – mruczał nieco rozeżlony Oponusus rodem z Ormianii sacząc w samotności siwuchę ze złoconego kielicha, co to go dostał od wiernego Rudeho Pavelka – dobrze, że choć ta Czarna Otchłań wicekasztelanką się ostał, bo to i z nią czasem posączyć siwuchy można, bo Bamicha to nietrunkowa raczej. No i dobrze, że mi Knebbels Karl Luz wiernie służy i takoż jak przewodzący Ględziskiem Pasuj zwany Szujka nie odmawiają niejednego pucharu ze mną skoro świt wychylić. - rozmarzył się Oponusus o wiernej gromadce dumając.

Ale to tak różowo na dworze Szmalcborka nie było jak to sobie Oponusus marzył w zaciszu własnej komnaty. Obie wicekasztelanki budownicza Bamicha jako ta pierwsza po bóstwie Oponususie - znaczy się Nieomylności Niezgłębionej Niczym Niezmąconej (NNNN) i ta druga Czarna Otchłań pazurki już ostrzyły liczne zamachy na dworzan planując, a i o skoczeniu sobie do ślip dumając. Jedna i druga miała ambit ogromny żeby za szyję Oponosusa uchodzić i kręcić łbem wodza jako się każdej z osobna podobało. A że tak i stać się nie mogło, co by obie jedną szyją były takoż i za wczasu dumały jak tu rywalce żywot za czas jaki do cna uprzykszyć. Patrzał na to z boku Karl Luz i dziwować się nie przestawał co to sobie kasztelan Oponusus sam na własny łeb ukręcił babom część władzy powierzając. Przecie to na dworze z wyjątkami niewieloma baby prym wiodły: młode co to Oponususowi najłatwiej w ślipia wchodziły, te w wieku sile i takie co już dawno w spoczynku w chałupie kości wysłużone winny grzać, a nie po resztki zwojów mózgowych siegać co to im przecie z trudem już przychodziło.

- Ale tak po prawdzie to Oponusus o niewiasty dbał wielce i co która go łaskawością swoją obdarzyła to i wdzięczność kasztelana sobie zaskarbiła tak jak ta co to liczby służących dworzan pilnowała i raptem dla niej przewodzenie w jednej z komnat specjalnie ustanowiono – mamrotał do Pasuja zwanego Szujką Knebbels Karl Luz w czas kolejnej ich popijawy okowity do której i Gusław Brzózka dołączył jako znawca trunków znakomity.

- A ja dumałem, co to na mnie tera dwórki polecą jakem przewodzącym Ględziska został. Z ranka już do Szmalcborka przyłażę, robotę w Wielkiej Tratwie całkiem zaniedbuję, a tu łan niewiast się u mych stóp nie kładzie ino te dwie dwórki z komnaty mojej służą mi wiernie jak zawsze – powiadał zawiedziony mocno Pasuj.

- Nie martw się kumie, jak się na stolcu ino umocnisz to i swoje wyrwiesz i wielkim będziesz zaprawdy – pocieszał go Gusław Brzózka kielichem trącając.

Tak się to żywot w Winoujściu toczył ino Tetryk zwany Ryczytrepem nie bardzo zadowolon bywał, bo mu za wiele na nerwach grało. Po złości znajomkom i nie tylko wykrzykiwał, że Czarna Otchłań to się lepiej od niego urządziła, a przecie on lepszym byłby wicekasztelanem niż zastępcą Pasuja, nawet tym pierwszym, bo to po prawdzie nic nie dawało. A tak ino z boczku w jednej z komnat sotni grodzkiej tężyzny fizycznej bąki zbijał i rządzić niewieloma mógł pokazująć jaki to ważny, a przecie on ino do wielkich celów stworzon! Jedno tylko Ryczytrepa zadowalało, że do roboty do sotni się ino zgłaszał , lico ukazywał i szedł robić swoje, co mu tylko pasowało. Nikt przecie nie śmiał na niego głosu podnieść i prawdy w ślipia powiedzieć.

cdn

Gall Anomal

(wszelkie podobieństwo do znanych współcześnie osób i sytuacji jest całkowicie przypadkowe)