07.01.2011 7:16

(Rzecz dzieje się w Winoujściu, czyli nigdzie)

Z dawnych kronik grodu –księga III (25)

W Winoujściu na dobre nastały już niby nowe rządy, ale przecie pod starym wyświechtanym i zbrukanym sztandarem. Życie grodzian powróciło na z dawien dawna utarte ścieżki i znów nikt się z nimi nie liczył, z powagą ich istnienia do serca nie brał i robić cokolwiek dla nich nie zamiarkował.

- Głupie, ciemne pospólstwo znowu się nabrać dało i władzę mi w łapy wetknęło – kontent pod nosem mruczał do siebie w komnacie tronowej Jego Nieomylność Oponusus - Dobrze, że te wszystkie stare babki i dziadki wygrzebane wielkim staraniem z chałup zakątków głos na mnie oddały, bo to przecie na młodych, światłych liczyć nie mogłem, co to ślepi i głusi nie są, a i w świecie bywali lepsze żywoty gdzie indziej wiedli i tera pokorą nie grzeszą na lep prosty się nie łapiąc. Na szczęście tychże młodych gniewnych i myślacych niewiele się w Winoujściu już ostało przez co gród ino jako dobre miejsce na umieralnię dla starych służyć począł. Ale to i dobrze. W takim grodzie łatwiej przecie rządy sprawować, bo tym zahukanym staruchom niewiele trza do szcześcia. I jak swoje dla mej chluby grodzianie zrobili głos na mnie oddając, to niech tera chamy siedzą po chałupach w stołki popierdują i na mą łaskę czekają to może ci ona kiedy dla nich nastanie. Jak tego zechcę – dumnie wypinając starczą pierś Oponusus rzekł doniośle słowy te do usłużnie kleczącego u tronu Knebbelsa Karla Luza.

- Tak panie. Światłości nasza, osłodo naszego życia, słońce naszego dnia i ksieżycu nocy prawdę jak zawżdy powiadzasz, a słowa twoje wszelakie jak święte mantry trza powtarzać, dzieciskom do elementarzy powiedzenia Twe zapisać należy, aby po wsze czasy nie tylko grodzianie w Winoujściu, ale i człowieczeństwo całe w pamięci gatunku je zapisało – wartko w uniesieniu wielkiem powiadał zgiętyw pół w ukłonie Karl Luz

Kasztelan Oponusus rodem z Ormianii po ponownym obraniu na tron już nie zbiegał zatem o łaski grodzian. Nie przybywał na różniste spotkania i zarzucił ambitne starania o których tak gładko ostatnimi czasy powiadał, a łaskawy uśmiech niby życzliwością tchnący zniknął z jego oblicza, bo i uśmiechać się nie było już po co, skoro go wybrali. Nawet Oponususa nie kłuło w oczy to, że biały puch co to z nieba na gród sypnął leżał długo na grodzkich traktach życie grodzian utrudniając.

- Nic to przeżyją, pogadają, polamentują , a zara słonko wyjdzie, puch rozpuści i grodzianie zapomną, że pretensyje jakoweś w ogóle mieli – powiadali sobie zadowoleni z siebie dworzanie w Szmalcborku, sprawą się wcale nie przejmując.

Takoż i Czarna Otchłań, co to wicekasztelanię dostała ze stołkiem się swoim oswajała, ale i do roboty nijakiej brać się nie brała. Jako przystało na figurę wielgachną ino na takich spotkaniach z grodzianami bywała, gdzie to łumy waliły, więc pokazać się warto i śmietanę taniego uwielbienia spijać, a tam gdzie czasem nawet zacniej, ale mniej grodzian to już jej nie było, bo i po co. Takoż i cały Klan Komuhunów, co zwycięstwo w wybieraniu odniósł łby podniósł do góry i wszelkie już ważkie stołki dla swoich wziął bez bitwy przy służalczym Klanu Peonitów przytaknięciu. I tak w Ględzisku takoż jak uprzednio utrzymali przewodzenie Waldi Buc zwany też Wal Buczek w Komisyji Kasy Grodu, skamieniała Dulka w Komisyji Nauczania i Cienkośpiewania, a i Greg Os w Komisyji Bezchorobia.

Wrócił na ten czas do gry władzy wiekowy Bart Koviak z Klanu Komuhunów, co to tyle razy, już powiadał, że do rządów pchać się nie będzie, bo to czas dla młodych, a tera znowu za stołek się chycił i Komisyji Władzy Pilnowania w Ględzisku przewodzić począł. Widać spacjalnie Komuhunowie go na stołek ów postawili, bo to stareńki ci już człek, co to przysypiać ino lubi i krzywdy przecie żadnej Oponususowi nie wyrządzi. Komisyja ta zatem znowu martwa i na pasku władzy posłuszna pozostanie, a skargi na Oponususa do śmietniska pchać będzie. Jakoż to zwykle znowu wyjdzie, że Oponusus to Nieomylność Niezgłębiona Niczym Niezmącona (NNNN) i po wsze czasy pozostanie takowy dla dobra ludu swego i każdego grodzianina z osobna (wyjąwszy tych co to ich jako psy kasztelan nienawidził i przy każdej okazyji postponował, a i wielu innych co to rozumu nie potracili, nie ogłuchli i świat ślipiami swymi bez bielma żadnego widzieli jakim po prawdzie jest ). Bart Koviak zachwycon nawet władzy sprawowaniem przez NNNN dumał głęboko i szeptał wśród swoich, czy to aby hyżo z wnioskiem spieszyć nie trza co by Oponususowi za życia pomnik postawić w pępku grodu na Placu Freedom. Wielu z Klanu Komuhunów pomysł ten z radościa goracą przyjęło i przyklaskiem wielkim.

- A może by tak pod tym nowym pomnikiem Oponususa co to go postawim kwiecie przy z świętowaniach grodzkich składać, a zaprzestać przy dawnym pomniku? - głośno zaproponował zachwycony zamysłem dawny policmajster Gusław Brzóska, co to tera z Bartem Koviakiem w jednej Komisyji na straży prawnego porządku zasiadł.

Z tą myślą przednią Komuhunowie o grodzianach i grodzie zapominając zasiedli do dalszego sutego biesiadnego świętowania i knowania jak tu talarów mnogo z Winoujścia wycisnąć dla dobra klanu swego, chałup swoich , a takoż i dla dziatek, wnucząt, krewnych, powinowatych własnych, ziomali i znajomków, a jak trza to i nawet sąsiadów. Toż to taka układanka strasznista, co by wszystkich swoich jakoś wywyższyć, że w pocie czoła łamanie łba z tym ogromne, a i czasu wiele potrafi zająć.

- Proste grodzianie ślepowidzące wybrali to i dla dobra własnego natrudzić się tera trza...- mawiali ci z Komuhunów co to od wieków przy korycie władzę trzymali.

cdn

Gall Anomal

(wszelkie podobieństwo do znanych współcześnie osób i sytuacji jest całkowicie przypadkowe)