12.02.2009 9:59

Sprawdzajmy tego, którego chcemy wspomóc

Każdy z nas zapewne spotkał się z publiczną zbiórką pieniędzy, sprzedażą książeczek czy krzyżówek a nawet świętych obrazków. Kwestujący pojawiają się na terenie miasta zazwyczaj jak się robi cieplej. Krążą, nagabują, wciskają. Pukają także do naszych drzwi. Legitymują się jakąś plakietką ze zdjęciem i często wieloma pieczęciami. Starają się dowieść, że są przedstawicielami tej czy innej fundacji czy stowarzyszenia.

Zdarza się, że do naszych mieszkań trafiają osoby zbierające żywność na jakieś podane przez nich cele. Często ulegamy wpłacając drobny datek, nie zastanawiając się, czy kwesta lub zbiórka jest zgodna z prawem. W większości są to zbiórki nielegalne, prawnie zabronione. Różnego typu zbiórki prowadzą także mieszkańcy Świnoujścia i tym też – co warto pamiętać - należy się uważnie przyglądać.

Pozwolenie na każdą zbiórkę

Wszelkie publiczne zbieranie datków w gotówce lub darów w naturze na pewien z góry określony cel wymaga uprzedniego pozwolenia władz. Stanowi o tym ustawa o zbiórkach publicznych. Pozwolenia takie wydawane są w drodze decyzji administracyjnej. Tak, więc każdy, kto podejmuje się jakiejkolwiek zbiórki publicznej na terenie Świnoujścia musi otrzymać na to zgodę prezydenta miasta. O tym warto pamiętać, zanim wrzucimy jakieś pieniądze do puszki kwestarskiej lub przekażemy jakiekolwiek produkty, przedmioty czy rzeczy. Pytajmy prowadzących zbiórki czy takie pozwolenie mają. Pozwolenia na zbiórki wydają też marszałkowie województwa, jeżeli zbiórka ma być prowadzona na obszarze danego województwa, czyli u nas zachodniopomorskiego.

Uprawnione formy zbiórek publicznych

Zbiórki publiczne można przeprowadzać w formie wpłat na konto, osobno założone dla każdej zbiórki. Ofiary pieniężne można zbierać tylko do puszek kwestarskich, oraz skarbon stacjonarnych, umieszczonych w obiektach, za zgodą ich właścicieli lub użytkowników. Puszki i skarbony muszą być w odpowiedni sposób oznakowane i opieczętowane. Można też sprzedawać cegiełki, przedmioty i usługi. Bardzo ważnym jest także to, że darów pieniężnych nie można zbierać „do ręki”.

Dozwolone cele

Zgodnie z przepisami wyżej cytowanej ustawy zbiórki publiczne mogą być prowadzone na cele: religijne, państwowe, oświatowe, zdrowotne, kulturalno-społeczne i społeczno-opiekuńcze. Zbiórki takie nie mogą być urządzane w interesach osobistych. Jeżeli więc zbiórka prowadzona jest na potrzeby np. chorej osoby, to musi ją prowadzić jakaś fundacja lub stowarzyszenie. Nigdy osoba zainteresowana czy jej rodzina.

Gdzie mogą być prowadzone zbiórki?

Zgodnie z rozporządzeniem ministra spraw wewnętrznych i administracji zbiórki publiczne mogą być prowadzone na wolnym powietrzu lub wewnątrz pomieszczeń w obiektach publicznych lub prywatnych, za zgodą właścicieli tych obiektów. W wyjątkowych przypadkach organ administracji państwowej może udzielić zgody na domokrążne zbieranie ofiar. Musi jednak uznać, że taka forma zbiórki jest publicznie uzasadniona. Teoretycznie, więc kwestarze nie powinni pukać do naszych drzwi.

Obowiązkowe rozliczenia

Organizacja uprawniona do prowadzenia zbiórki publicznej musi prowadzić odpowiednią dokumentację dotyczącą przebiegu akcji. Dokumentację ma obowiązek przechowywać przez dwa lata od dnia zakończenia zbiórki. Musi też publicznie ogłosić wyniki przeprowadzonej zbiórki, a także przedłożyć, w ciągu miesiąca, organowi, który pozwolenie wydał, sprawozdania z przeprowadzonej zbiórki. Organ wydający decyzję administracyjną ma pełne prawo do skontrolowania przeprowadzonej zbiórki. Kontrola dotyczyć może m.in. zgodności prowadzenia zbiórki publicznej z udzielonym pozwoleniem, a także sposobu zużytkowania zebranych ofiar. My także mamy pełne prawo do sprawdzenia tego, czy swoje pieniądze przekazujemy w dobre ręce i na szczytny cel.

Więcej na ten temat w aktualnym, papierowym wydaniu „Wyspiarza niebieskiego”