27.11.2010 8:11

(Rzecz dzieje się w Winoujściu, czyli nigdzie)

Z dawnych kronik grodu – księga III (20)

Im bliżej było wyboru nowego kasztelana i członków Rady Grodu Ględziskiem zwanej, tym goręcej grodziane pomiędzy sobą o przewagach poszczególnych klanów mawiali i tych co starania o kasztelanię czynili. Wielu łby sobie łamało na kogoż to głos swój oddać, a tych co do Ględziska się pchali było takie mnóstwo, że i wybierać w czym było do tchu utraty. Najmłodszy jednak wiekiem Klan to Rasowcy byli i w nich upatrywano szansę na nowe czasy, bez strachu i w porozumieniu z wszystkimi grodzianami. Oni to chcieli nie tak jak obmierzły Oponusus grodzian pytać czego to chcą dla życia lepszego, mawiali, że skrywać niczego nie będą i z praw poszanowania zasłyną. Tych zaś co to w cieniu starego kasztelana gładko żyli jako pijawice niczego dobrego w grodzie nie czyniąc, odsunąć od Szmalcborka i koła władzy myśleli.

Główną zaś powinnością Rasowców był zamiar skończenia z lękami grodzian, aby nikt już nie bał się co powiedzieć w strachu, że władztwu się narazi i żywot swój i rodziny pogorszy. Tedy okazyja na zwykły spokój i godność każdego była ogromniasta.

Stare jednakoż nie dawało za wygraną. Kasztelan Oponusus z Ormianii w kombinacjach nie ustawał. Wciąż to nowe obietnice do swoich z Klanu Komuhunów i zaprzyjaźnionych słał co by mu wierni byli i co by władztwo swoje umacniać i nikogo na kasztelanię nowego nie dopuścić. Do Pasuja , przez wielu Szujką zwanego powiadał, że to już za niedługo stareńkiego Paprzyka na stolcu w Wielkiej Tratwie zamieni i porządzi nad temi co to niby rozumy tam pojedli i krzywo na Oponosusa popatrywają.

- A to zaskok będzie dla wszyystkich ogromniasty. Dopiero im Szujka nosa utrze, a te ich mądrości co to się nimi obnoszą te Jerychy i insze gady do niczego się nie przydadzą. Jak go tam postawię to i wdzięczny i posłuszny po wsze czasy dla mnie będzie – mamrotał szczęśliwy w swej zgryźliwości przewrotny Oponusus, który myśli żadnej do siebie nie dopuszczał, że walki o kasztelanię nie wygra. Władca zamyśliwał też Bamichę na wicekasztelanii ustawić, zamiast Andrju Hojnego co to już zbędny calkiem był. A i łapki zacierał, że może Leoncjo zwany Strusiem do Rady Wojewodzica w Sierścinie się dostanie i tedy stolec się po nim zwolni, co to dla kogoś się przyda.

- Może i tę druga wicekasztelanię po Leoncju komuś nowemu dam. Może i dobrze by było...tylko komu? Przecie blisko mnie dookoła same marne, bez myśli głębokiej grodzianie, a lepszych przegoniłem za wczasu coby mi zagrażać przestali. A może i z Peonitami te gadki co to w tajnej cichości trwają jakiś pożytek przyniosą? A jakby tak kogo z Rasowców dla krwi odświeżenia dopuścić? A nie! Ich pewnikiem nie, bo takich to nie można po swojemu ustawić coby z łapy pojadali i łba za wysoko nie podnosili - głowił się okrutnie pewny jednak swego Oponusus. Dyć chyba w lustrzycę dawno nie poglądał. Z widoku już nawet na starego i mocno pomęczonego kasztelan wyglądał, co to siły w nim już nijakiej. A i to grodzianie dostrzegali widząc koniec czasu Oponususa bliski. Takoż i w dysputach co to w nich Oponusus z gębą szyderczą występował i gryzł jak wściekłe psisko Michaela Sutego i Daktyla, słabo wypadał, cielska po całości dając. Oni oba mu w walce o tron kasztelanski najmocniej zagrażali i postponować ich ciagle pragnął, a wychodziło mu to jak kot napłakał. Tylko świta kasztelana błądzenia w dysputach Oponususa nie bardzo widziała brawa mu bijąc, chybaż z powodu tego, że w ogóle raczył się odezwać. Ognistowłosa Czarna Otchłań z Pasujem najwięcej łapami do opuchliny tłukli żeby Oponusus tylko widział ich ciężką robotę dla niego. Z dumaniem ci u nich najlepiej nie było i widać pod kopułką zbrakło to i o tem co inni w dysputach gadali nie zawszeć do nich docierało. Za to złość z nich przednia biła takoż jak i z Tetryka, Ryczytrepem zwanego. Cała trójca po sobie niby strachu nie ukazywała chowając go głęboko, a innym pewność i siłę pokazywać ino próbowała. Wyższość swą dowodnie ukazując kopali w ten czas na oślep wszystkich dookoła , złym słowem obrzucając i wrogów nowych sobie czyniąc. A bać się i tak bali bo i czego mieli. Przecie jak Oponusus robotę na tronie utraci to i im koryta opasłe w delicje zasobne odbiorą i policzą skrzętnie błędy wszelakie. Za wszelką zatem cenę dumali jak tu się utrzymać na władztwa fali . Blady strach i Knebbelsa Karla Luza dotknął. On ci to na wypadek wszelaki w skrytości swoje usługi polecał już w grodach kilku, o dyskretność prosząc. Takoż i wielu innych z Klanu Komuhunów czując pismo nosem umizgi do innych klanów czynić rozpoczęła, od Jego Nieomylność Oponususa się delikatnie acz rozważnie odwracając.

• - A jak Rasowcy i Peonici władze przejmą to lepiej już w zgodzie z nimi żyć i nawet warto im jakoweś tajemnice Oponususa tera za wczasu przekazać coby wiary w dobre intencje nabrali – mawiali pomiędzy sobą co mądrzejsi Komuhunowie.

Nawet chwilami i Oponusus co to go żonicha własna ostawiła na losu pastwę i mieszkać dalej od niego poszła zadrżał od czasu do czasu, czarno rys swojej przyszłości widząc...

cdn

Gall Anomal

(wszelkie podobieństwo do znanych współcześnie osób i sytuacji jest całkowicie przypadkowe)