04.11.2008 14:20

Ptak nie jest ptakiem, a skarga skargą

Na ostatniej czwartkowej sesji świnoujskiej Rady Miasta ustalono w głosowaniu większością głosów radnych koalicji wspierającej prezydenta, że skarga na działania prezydenta przesłana przez wojewodę do rozpatrzenia przez naszą Radę Miasta nie jest skargą tylko wnioskiem, nie ma więc potrzeby się tym zajmować. Wydaje się zatem, że wojewoda zachodniopomorski ma w porównaniu z gminnym mecenasem pracującym w świnoujskim urzędzie kiepskich prawników skoro ocenili inaczej wystąpienie świnoujskiego biznesmena.

Ten punkt wzbudził sporo emocji zarówno na komisjach rady jak i na samej sesji. Sprawa natomiast nabrała swej mocy urzędowej 21 października kiedy to Zbigniew Pomieczyński, przewodniczący Rady Miasta Świnoujścia otrzymał pismo od wojewody zachodniopomorskiego przekazujące do rozpatrzenia przez Radę skargę świnoujskiego biznesmena Juliana Stanisławczyka, na działalność Prezydenta Miasta Świnoujścia. Współwłaściciel Hurtowni Materiałów Budowlanych „ARBUD” jest sąsiadem Państwa Żmurkiewicz i złożył do wojewody wniosek, który jednocześnie zawiera skargę. Wniósł w swoim piśmie o zgodne z kodeksem postępowania administracyjnego stwierdzenie nieważności decyzji podjętej w świnoujskim urzędzie. Chodziło o potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia z 28 czerwca 2005 r. żony prezydenta pani Zyty Żmurkiewicz, w sprawie zmiany sposobu użytkowania pomieszczeń socjalnych znajdujących się na pierwszym piętrze budynku głównego Zakładu Usług Motoryzacyjnych CENTRUM OGUMIENIA przy ul. Nowokarsiborskiej w Świnoujściu – na cele mieszkalne. Zgłoszenie prezydenckiej żony skierowane do świnoujskiego urzędu zaowocowało pozytywną decyzją wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta Świnoujścia Janusza Żmurkiewicza przez Joannę Smalc, naczelnika Wydziału Architektury i Budownictwa, co nastąpiło już następnego dnia, czyli 29 czerwca 2005 r. Innymi słowy upoważniona przez prezydenta urzędniczka w prywatnej sprawie swojego szefa wydała decyzję żonie szefa, co nie jest zgodne z przepisami. Biznesmen nadto pisał m.in.(...)” Prezydent Miasta Świnoujścia Janusz Żmurkiewicz, działając w oczywistym celu maksymalizacji korzyści majątkowych z przyszłej sprzedaży parceli budowlanych, będących własnością jego rodziny, nadużywając swojego stanowiska, utrudnia na wiele sposobów moją działalność gospodarczą, dążąc do jej likwidacji” .

W kwestii uznania skierowanej do rozpatrzenia skargi Stanisławczyka wypowiedział się na piśmie Kierownik Biura Prawnego UM Świnoujście, który na trzech stronach pisał m.in. iż potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia nie należy traktować jako decyzji tylko jest to czynność materialno-techniczna. A tak w ogóle zdaniem gminnego prawnika „kwalifikowanie wniosku jako skargi jest niewłaściwe”, a (...) „niedopuszczalność wszczęcia postępowania administracyjnego skutkuje niemożnością uznania wnioskodawcy za stronę” (...). Dalej uznał on, że należy wniosek zwrócić wojewodzie, który był jego adresatem.

W trakcie dyskusji w tym punkcie porządku obrad radni opozycji uważali, że potraktowanie pisma biznesmena Juliana Stanisławczyka jako skargi na prezydenta jest oczywiste, prawnicy wojewody wiedzieli co czynią kierując ją do Rady, a skargą powinna się zająć Komisja Rewizyjna Rady Miasta. Co innego twierdzili radni koalicji rządzącej i urzędowy prawnik mówiąc, iż skarga to nie skarga tylko wniosek, a jakaś skarga wynika tylko z treści uzasadnienia.

Opozycja kwestionowała jeszcze możliwość podjęcia uchwały uznającej wniosek (a nie skargę) Stanisławczyka za bezzasadny z powodu braku uzasadnienia. W tej sytuacji radni koalicji zaproponowali dodanie jako treści uzasadnienia opinii prawnej urzędowego (podległego więc prezydentowi) prawnika. W głosowaniu po tych zmianach 12 koalicjantów było za uznaniem wniosku (skargi) za bezzasadny, cztery osoby były przeciwne, jedna wstrzymała się od głosu, a radny A. Mrozek w geście protestu nie brał udziału w głosowaniu.

Więcej w aktualnym wydaniu „Wyspiarza niebieskiego”