Wystawa, „Pejzaże niemożliwe” realne | nierealne. Jacka i Jana Walczaków to zderzenie dwóch różnych światów grafiki i fotografii. Dwoisty, pozornie sprzeczny, tytuł wystawy obrazuje prezentację prac graficznych, artysty Jacka Walczaka i rodzajową, codzienną fotografię Jego ojca Jana Walczaka. To zderzenie rozciąga się niejako w przestrzeni wspólnego pejzażu. Tego codziennego z jego czasem przemijania, realnego, ujętego w fotografiach Jana. I tego metafizycznego, wynikającego z artystycznej kreacji. Pejzażu wyobraźni autorstwa Jacka. Cykl grafik Jacka Walczaka, stanowiący część wystawy inspirowany jest twórczością wybitnego holenderskiego grafika, przedstawiciela op-artu, Mauritsa Eschera z Jego figurami niemożliwymi. W znakomitej większości prace Jacka są graficznie monochromatyczne, są jednym z etapów, jego artystycznej podróży.
Ojciec i syn, to dwie figury istniejące w umownym pejzażu. Dwie figury, wspólne, choć różne. Możliwe do opisania, w kształcie wystawy, ale niemożliwe do osadzenia w jednym pejzażu, choć każda z tych postaci swoją pracą twórcza ma coś do przekazania. W pejzażu, przenikają się obaj. W fotografiach Jana powstałych podczas rowerowych wycieczek, pejzaż jest realny, uwidaczniający szarość i pospolitość codziennego świata. Którego powtarzalność, nawet najpiękniejsze ujęcia, czyni go niemal banalnymi. I aby nie utracić własnej twórczej autonomii, ojciec i syn mogą się jakby spotkać tylko w pejzażu niemożliwym.
© Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i wykorzystywanie materiałów bez zgody redakcji zabronione.
www.wyspiarzniebieski.pl