Goście poprosili o spotkanie z prezydentem, aby namówić go do wspólnych działań mających na celu odtworzenie historycznego połączenia kolejowego Świnoujście - Berlin.Ma to szczególne znaczenie w kontekście planowanej wspólnie przez rządy Polski i Niemiec, na dzień 13 stycznia przyszłego roku, polsko niemieckiej konferencji dotyczącej problemów komunikacyjnych regionów przygranicznych leżących wzdłuż Odry.
Jak podkreślił prezydent Żmurkiewicz: jesteśmy za wszelkimi nowymi inwestycjami mogącymi wzmóc atrakcyjność turystyczną oraz komunikacyjną Miasta i naszej wspólnej wyspy. Nie są to tylko deklaracje ,ale również konkretne działania planistyczne, mogące przybliżyć odbudowę linii w jej historycznym kształcie i w efekcie skomunikować cesarskie uzdrowiska z Berlinem.
16 marca 1863 roku otwarto połączenie kolejowe Berlin-Pasewalk-Züssow-Stralsund. Późniejsze działania kupców z wyspy Uznam doprowadziły do tego, że 11 grudnia 1874 roku Berlińsko-Szczecińskie Towarzystwo Kolejowe (niem. Berlin-Stettiner Eisenbahn-Gesellschaft) uzyskało koncesję na budowę odnogi tej linii do Świnoujścia. Już na początku 1875 roku rozpoczęto pierwsze prace budowlane. Linia miała początek w Ducherow, dalej wiodła przez most podnoszony "Karniner Hubbrücke" na Peenestrom, następnie przez południową część wyspy Uznam i od południowo zachodniej strony docierała do Świnoujścia do stacji Swinemünde Hbf (pol.:Świnoujście Główne). Linię oddano do eksploatacji 15 maja 1876, była to linia jednotorowa o długości 37,67 km. W 1892 roku wprowadzono letnie połączenie pośpieszne z Berlina do Świnoujścia. W 1907 roku zaczęto prace nad budową drugiego toru na linii, a 23 maja 1908 roku nastąpił odbiór techniczny, a 1 lipca tego samego roku linia stała się oficjalnie linią dwutorową. Jednocześnie zwiększono prędkość maksymalną do 100 km/h, przejazd z Berlina do Świnoujścia zajmował około 3,5 godziny. 28 kwietnia 1945 wycofujące się wojska niemieckie wysadziły przęsło mostu w Karnin. Po wojnie komendantura radziecka kazała odbudować zniszczoną w czasie wojny linię do Karnin, która potem służyła wojskom radzieckim do wywozu dóbr z wyspy Uznam. W roku 1947 rozpoczęto rozbiórkę linii od Karnin do Świnoujścia, pod koniec 1948 pozostały już tylko puste nasypy oraz budynki stacyjne. Również w 1948 roku zaczęto rozbierać odcinek od Ducherow do mostu w Karnin, a w latach 1952-53, zdemontowano częściowo most w Karnin, pozostawiając jedynie część podnoszoną, która istnieje do tej pory. Niektóre części mostu posłużyły do odbudowy mostu w Kostrzynie.
© Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i wykorzystywanie materiałów bez zgody redakcji zabronione.
www.wyspiarzniebieski.pl