Tor wodny

TOR WODNY

Od 1997 roku, czyli od czasu wejścia w życie ustawy o portach i przystaniach morskich przypisującej port w Świnoujściu wspólnemu zarządowi z portem w Szczecinie, zaledwie dwukrotnie podejmowano próby zmiany tego zapisu. Mimo konkretnych przykładów nierównego traktowania obydwu podmiotów, preferowania portu nad Odrą w przeznaczaniu wspólnie wypracowanych środków na nowe inwestycje portowe, brak było dla tych działań oczekiwanego wsparcia ze strony portowców i samorządowców. Jedyne co uzyskano 12 lat temu, to deklaracja prezesa zarządu morskich portów o przedstawianiu na forum Rady Miasta Świnoujścia, w cyklu 10-cio letnim, sprawozdania na temat wielkości wydanych środków finansowych na infrastrukturę portową w obydwu portach. Minął 2010, minął 2011 rok a sprawozdania jak nie było tak nie ma. Mnie to nie dziwi. Nierównomierne traktowanie obydwu portów jest tak rażące, że akurat w Świnoujściu nie ma się czym chwalić. W międzyczasie bowiem w Szczecinie wydano setki milionów złotych. Przy ogromnym wsparciu środków unijnych zbudowano nowe nabrzeża, zmodernizowano istniejącą infrastrukturę portową. Powstało Zachodniopomorskie Centrum Logistyczne, przebudowano infrastrukturę portową na Ostrowiu Grabowskim i Półwyspie Ewa, zbudowano nowe nabrzeża na Półwyspie Katowickim. Dzięki tym inwestycjom powstało kilka terminali w tym kontenerowy (Nab. Fińskie). Faktem jest także , że w obydwu portach trwa modernizacja infrastruktury drogowej oraz odtworzenie infrastruktury kolejowej.

Konkurencja to dobro a nie zło

Ustawa o portach i przystaniach morskich miała przeciwdziałać wzajemnej konkurencji między polskimi portami. Mimo to porty w Gdańsku i Gdyni zarządzane przez samodzielne spółki wzajemnie ze sobą konkurują i sobie to chwalą. Konkurencja wymusza określone działania. Do budowy infrastruktury portowej, nie tylko dla potrzeb terminali kontenerowych, zaangażował się kapitał zagraniczny. Dzięki temu rozwój portów Gdańska i Gdyni jest nieporównywalnie intensywniejszy niż zespołu portów Szczecin-Świnoujście, gdzie cała infrastruktura powstaje ze środków własnych, środków budżetu państwa i UE. Zdolności przeładunkowe terminali kontenerowych Trójmiasta są obecnie przeszło trzydziestokrotnie (!!!) większe od zdolności portów wybrzeża zachodniego. Wciąż żywe w województwie zachodniopomorskim socjalistyczne, nakazowo-rozdzielcze metody zarządzania ewidentnie nie zdają egzaminu, ale mimo to trwają.

Usamodzielnienie się świnoujskiego portu zawsze postrzegano jako zagrożenie dla portu w Szczecinie. Stąd polityka prowadzona przez wspólny zarząd nastawiona jest na ciągłe ograniczanie konkurencyjności naszego portu. Nie zmieni tego realizowany obecnie projekt portu zewnętrznego. Mógłby on obsługiwać największe kontenerowce mogące wchodzić na Bałtyk, gdyby nie to, że lądowa część portu nie ma wystarczających parametrów do umieszczenia na niej odpowiedniej wielkości placów składowych kontenerów. Studium docelowej koncepcji rozwoju Portu Handlowego Świnoujście przewiduje lokalizację terminalu kontenerowego w oparciu o Nab. Hutników. Mogłyby tu być przyjmowane statki o pojemności 3 czy nawet 4 tys. TEU, a zdolności przeładunkowe terminalu byłyby bliskie 200 tys. TEU rocznie. Jednak ta koncepcja zdaje się być dziś czysto wirtualną. Realizacja projektu pogłębienia toru wodnego spowoduje, że budowa terminalu kontenerowego w Świnoujściu będzie bezzasadna, gdyż statki o nieco niższych parametrach będą mogły zawijać do Szczecina. Zarząd portów nie ma żadnego pomysłu na zagospodarowanie terenów portu zewnętrznego. Są koncepcje naukowców o potrzebie wykorzystania tego wielkiego akwenu chociażby na terminal obsługujący największe bałtyckie promy, ale póki co nie zostały one wpisane w żaden oficjalny dokument.

Wiatr im w oczy, a oni medale

Podwójne złoto i srebro dla świnoujścian

Wiatr im w oczy a oni medale

12 bm. w Szczecinie odbyły się Mistrzostwa Województwa Zachodniopomorskiego w lekkiej atletyce juniorów i juniorów młodszych.

- Młodzież MARATONU rozdaje karty w biegach średnich w zachodniopomorskim – powiedział po zawodach trener Janusz Walkowiak - Podczas zawodów mocno wiało i doprawdy trzeba było świetnej kondycji i ogromnej wytrzymałości organizmu w walkach z czasem i wręcz z wichurą, kiedy młodzi biegali na tych dystansach.

Młodzież ze świnoujskiego MKL Maraton biegała na dystansach 800 i 1500 metrów.

Na 800 m (jun. mł.) Aleksandra HOŁDA (na zdjęciu) zdobyła złoty medal (2:17.79), a Magda Wałaszewska medal srebrny (2:29.68).

Na dystansie 1500 m złoty medal wybiegał Jakub Organista (4:12.39 r.ż.), a medal srebrny Michał Brzozowski (4:14.56).

Wszyscy oni są uosobieniem pracowitości, a do tego trzeba dodać talent i znakomitych trenerów. Ot i cała tajemnica sukcesów.

W zawodach tych wzięła udział (ale poza konkursem), po urlopie macierzyńskim, świetna biegaczka na średnich dystansach, reprezentantka SPORTINGU Międzyzdroje Agnieszka Leszczyńska. To była dla niej „rozgrzewka” w ramach przygotowań do startu na londyńskiej olimpiadzie.

Nożem w kolegę z pracy

Podwójne złoto i srebro dla świnoujścian

Wiatr im w oczy a oni medale

12 bm. w Szczecinie odbyły się Mistrzostwa Województwa Zachodniopomorskiego w lekkiej atletyce juniorów i juniorów młodszych.

- Młodzież MARATONU rozdaje karty w biegach średnich w zachodniopomorskim – powiedział po zawodach trener Janusz Walkowiak - Podczas zawodów mocno wiało i doprawdy trzeba było świetnej kondycji i ogromnej wytrzymałości organizmu w walkach z czasem i wręcz z wichurą, kiedy młodzi biegali na tych dystansach.

Młodzież ze świnoujskiego MKL Maraton biegała na dystansach 800 i 1500 metrów.

Na 800 m (jun. mł.) Aleksandra HOŁDA (na zdjęciu) zdobyła złoty medal (2:17.79), a Magda Wałaszewska medal srebrny (2:29.68).

Na dystansie 1500 m złoty medal wybiegał Jakub Organista (4:12.39 r.ż.), a medal srebrny Michał Brzozowski (4:14.56).

Wszyscy oni są uosobieniem pracowitości, a do tego trzeba dodać talent i znakomitych trenerów. Ot i cała tajemnica sukcesów.

W zawodach tych wzięła udział (ale poza konkursem), po urlopie macierzyńskim, świetna biegaczka na średnich dystansach, reprezentantka SPORTINGU Międzyzdroje Agnieszka Leszczyńska. To była dla niej „rozgrzewka” w ramach przygotowań do startu na londyńskiej olimpiadzie.

Wokół przygranicznego handlu

Śmieci zarzewiem działkowego konfliktu

Śmiecie zarzewiem działkowego konfliktu

Do redakcji trafił list od jednego z działkowców ROD „Nad Zalewem”. Napisał on w nim, że niedługo nie będzie dojścia do tych działek przez teren „ROD „Paprotna”, bo działkowcy z tego ogrodu (oba ogrody sąsiadują ze sobą) chcą zlikwidować przejścia od głównej drogi na teren ogrodów sąsiednich. Dotyczy do zwłaszcza wybudowanego przed kilkudziesięciu laty mostka nad rowem melioracyjnym. W ten sposób część działkowców z takich ogrodów jak ROD „Nad Zalewem” nie musi korzystać z drogi należącej do leśnictwa Świnoujście. Takie przejście jest nie tylko krótsze, ale i bezpieczniejsze, zwłaszcza dla osób starszych. Jak nie wiadomo o co chodzi, to na pewno chodzi o pieniądze. Tutaj podłożem konfliktu są śmiecie, a także pieniądze za ich uprzątanie i wywóz.

- Droga biegnąca od bramy wejściowej przy pętli autobusowej, w głąb ogrodów oraz położony wzdłuż niej rów melioracyjny leży na terenach ROD „Paprotna”. My musimy dbać o tę drogę, utwardzać ją. Z tego tytułu ponosimy określone koszty. Musimy także dbać o rów melioracyjny, do którego odprowadzana jest woda także z sąsiednich działek. Droga jest systematycznie zaśmiecana. Za wywóz śmieci płacimy 25 tys. zł. Płacimy nie tylko za swoje śmieci, ale także sąsiadujących z nami ogrodów. Działkowicze z tych ogrodów jak wychodzą na naszą drogę to wrzucają śmiecie do naszego kontenera, albo zostawiają je przy drodze. Ponadto ich użytkownicy dojeżdżają naszą drogą do przejść na swoje tereny, parkując samochody właśnie na tej drodze. Ostatnie Walne Zgromadzenie naszego ogrodu zobligowało mnie do likwidacji wszystkich kładek z naszej drogi na teren ogrodów sąsiednich. Rozmawialiśmy już wcześniej na tematy z sąsiadami, ale bez rezultatu. Teraz wyślemy do nich pisma wzywające do likwidacji wszystkich kładek, do końca maja br. – uzasadnia swoją decyzję prezes RPD „Paprotna” Antoni Skrzyński.

O problem zapytaliśmy też prezes ROD „Nad Zalewem” Edytę Lechman. – O likwidacji przejścia na teren naszych ogrodów od strony „Paprotnej” nikt z nami nie rozmawiał. Jeżeli Walne Zgromadzenie tego ogrodu podjęło taką decyzję to powinniśmy być o tym powiadomieni, aby móc się od tej decyzji odwołać – powiedziała prezes.

Zakaz wjazdu do lasu

Nie będzie wjazdu do lasu

Granice Świnoujścia obejmują powierzchnię 197,23 km2. Tereny leśne stanowią 21,3% jego powierzchni. Część terenów leśnych należy do lasów państwowych, część to lasy komunalne.

Polską część wyspy Uznam porasta w większości Świdny Las - las mieszany z przewagą sosny. Tutaj, na najdalej wysuniętym na południe cyplu wyspy znajduje się rezerwat przyrody Karsiborskie Paprocie. Obejmuje on powierzchnię 38 ha. Ochronie podlega fragment wielogatunkowego lasu liściastego ze stanowiskami długosza królewskiego i wiciokrzewu pomorskiego. Przez teren Świdnego Lasu przebiega kilkunastokilometrowa ścieżka rowerowa. Terenami leśnymi na terenie miasta zajmuje się leśnictwo Świnoujście, a konkretnie leśniczy Emiliusz Czerwiński. Informacje o świnoujskich lasach docierają do mieszkańców miasta zazwyczaj w kontekście śmieci, które co rusz pojawiają się na jego terenie, dlatego przewodnim tematem naszej rozmowy z leśniczym będzie właśnie ten problem.

Wyspiarz niebieski: Jak układają się kontakty leśnictwa z miasta?

Emiliusz Czerwiński: Moim zdaniem są one dobre. Nie ma możliwości, żebyśmy nie byli, o czymś informowani, albo żebyśmy w czymś nie brali udziału, chociażby ze względów czysto koleżeńskich. Jeśli chodzi typowo o leśnictwo Świnoujście i współpracę z miastem, na dzień dzisiejszy współpracujemy w zasadzie na płaszczyźnie edukacyjnej i sprzątania śmieci. Oczywiście nie wiem, do której kategorii można zaliczyć to, że np. usuwamy gałęzie wiszące nad jezdnią, sprzątamy miejsca po huraganach, tam gdzie ludzie najczęściej spacerują. Aczkolwiek nie powinniśmy tego robić, bo las ma swoje prawa. Ale z racji tego, że np. Osiedle Posejdon, góra sankowa, czy ścieżka zdrowia to fragmenty lasu najczęściej użytkowane spacerowo, sprzątam je, usuwam krzaki i spadające gałęzie.

W.n.: Śmiecie w lesie to najczęściej poruszany i komentowany temat w mieście. Jak leśnictwo radzi sobie z tym problemem?

E.Cz.: Oczywiście sprzątamy je, bez względu na własność gruntu, czy las należy do miasta, czy do nadleśnictwa. Natomiast wywożąc te śmiecie, miasto nie pyta się, z którego są one lasu. Jest to niepisana umowa między nami, a miastem. Również, jeżeli miasto nie może w danej chwili sprzątnąć jakiegoś swojego kawałka lasu to dzwoni do nas i my to robimy. Na tym między innymi polega współpraca.